Onze filosofie

Natuurgeneeskunde bestaat al duizenden jaren en werd al onderwezen door Hippocrates (460v. Chr.  – 370 v. Chr. ). Deze vorm van geneeskunde vormt feitelijk de basis voor de moderne vorm van leefstijlgeneeskunde en heeft veel raakvlakken met andere geneeskundige tradities, zoals de Chinese acupuntcuur (met haar meridianen, medicinale kruiden en voedingsleer) en de gezondheidsleer van de oude Veden waarvan de ayurveda is afgeleid.

In de eerste plaats is de natuurgeneeskunde gebaseerd op de sinds mensenheugenis bestaande ‘wetten van de natuur’ met haar vijf levenspijlers lucht, water, voedsel, zonlicht en beweging. Iedereen kan begrijpen dat een tekort aan gezonde lucht en zuiver water, een gebrek aan gezond en vers voedsel, of een gebrek aan zonlicht en beweging automatisch leidt tot gezondheidsverstoringen. Voeg daar de huidige trend van milieuvervuiling aan toe en het wordt direct duidelijk dat gezondheid geen vanzelfsprekendheid meer is.

Onze gezondheid is dus niet (meer) gegarandeerd door een simpel afwezig zijn van acute en zichtbare ziektesymptomen. Voor ieder mens, ongeacht of hij ziek is of klachtenvrij, is het daarom belangrijk zijn gezondheid in de gaten te houden. Daarbij is het beter om te voorkomen dan te genezen en dient ieder mens te beseffen dat het belangrijk is om de ‘wetten van natuur en leven’ te bestuderen, maar ook om haar gedragsregels te volgen.

Chronische ziekten ontwikkelen zich gewoonlijk geleidelijk aan en zijn vaak het resultaat van een jarenlang proces. De uiteindelijke manifestatie van de kwaal is ‘slechts het topje van de ijsberg’ en het begin van een reeks aan gezondheid ondermijnende factoren. Onze praktijk richt zich voornamelijk op het in kaart brengen van deze bedreigende factoren, aangezien deze de grondoorzaak voor onze ziekten vormen.